Ψάχνω για μια καρδιά,
μα γύρω μου χείλια.
Ψάχνω για ένα δάκρυ
μα τα γυμνά πρόσωπα δεν έχουνε μάτια.
Κι εκείνη μέσα στο κελί της...
Τα καυτά της δάκρυα
κάνουν αυλάκια στο πρόσωπό της
και λιώνουν ολοένα τις ελπίδες της.
Το Τίποτα
σφίγγει στα χέρια της τις αλυσίδες
και το αίμα βγαίνει πηχτό
και ζεσταίνει τα κερένια της δάχτυλα.
Η αναπνοή της είναι βαριά και αργή.
Όλα γκρίζα...
Μόνο μια αχτίδα μπαίνει δειλά
από μια τρύπα του τοίχου
και ζωγραφίζει μπλε ανταύγειες
στα πλούσια μαύρα μαλλιά της.
Μέσα εκείνη...
Αργοπεθαίνει ενώ η καρδιά της
συνεχίζει να χτυπά.
Μέσα εκείνη...
Αργοπεθαίνει ενώ το αίμα της
συνεχίζει να τρέχει πηχτό.
Και έξω κεφάλια δίχως πρόσωπο
κινούνται μηχανικά σα ρομπότ.
Και έξω χείλια, χείλια πολλά...
Ψάχνω για μια καρδιά.
Η Ευδοκία Πατσιλινάκου γεννήθηκε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1960. Είναι διδάκτωρ Χημείας. Ανάμεσα στα έτη 1983 και 1994 εργάστηκε ως ειδική επιστημονική συνεργάτις στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας, στο Κέντρο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, στο Πανεπιστήμιο του Purdue στην Ιντιάνα των ΗΠΑ, στο Μediterranean Coventry University και στο Κέντρο Καινοτομίας LASER. Από το 1995 εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Μέση Εκπαίδευση και από το 1999 εργάζεται στη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία (Αρσάκειο). Έχει κάνει παρουσιάσεις σε διάφορα διεθνή συνέδρια και δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Παράλληλα ασχολείται με τη συγγραφή εκπαιδευτικών βιβλίων και βιβλίων διατροφής. Είναι παντρεμένη και μητέρα πέντε παιδιών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
