"Ο άνθρωπος απ΄ όταν απόκτησε αντίχειρα και μπόρεσε να πιάσει ματσούκι στο χέρι του, πολεμάει. [...] Έχω ασχοληθεί πάρα πολύ με τον δια μέσου των αιώνων πόλεμο -έτσι έφτασα στην άρνησή του· με τη γνώση. Ο πόλεμος είναι η κορυφαία έκφραση της ανθρώπινης συλλογικής προσπάθειας, είναι η λάμψη, είναι ο ανδρισμός, είναι οι σάλπιγγες, είναι οι ιαχές για πατρίδα και ελευθερία και πάσης φύσεως ιδανικά, είναι οι σημαίες, είναι η κατάκτηση και η προσδοκία του πλιάτσικου, είναι ο ακατανόητος υπό κανονικές συνθήκες μέχρι θανάτου ηρωισμός, είναι ο Victoria Cross που καρφώνεται στο γιακά του χιτωνίου, πάνω απ΄ όλα τα άλλα παράσημα, και που μπροστά του σηκώνονται οι πάντες εκτός από τη βασίλισσα της Αγγλίας, που το φοράει -άγνωστο γιατί- και η ίδια! Είναι όλα αυτά τα σπουδαία. Είναι η απόλυτη φρίκη!"
Δεκατέσσερα διηγήματα, δεκατέσσερις ψυχογραφικές πινελιές του κατ΄ επανάληψη βραβευμένου πεζογράφου, δημιουργούν έναν πολύχρωμο πίνακα των τελευταίων εξήντα χρόνων.
Μόνο που εδώ η Ιστορία είναι καθημερινή αγωνία και οι "μεγάλες στιγμές της ανθρωπότητας", καρδιοχτύπια, πόθοι, ελπίδες, όλα όσα είμαστε κάτω από το πετσί μας.
Κώστας Ι. Καλατζής (Συγγραφέας)
Ο Κώστας Ι. Καλατζής γεννήθηκε στο Warren Ohio U.S.A. Ο πατέρας του, Σαμιώτης μετανάστης, ήταν εργάτης στο χαλυβουργείο Trombol Steel. Η μητέρα του ήταν ηθοποιός στον οικογενειακό θίασο του Αλέξανδρου Παρίση -η ξακουστότερη "Γκόλφω" και "Εσμέ η Τουρκοπούλα" της Ανατολικής Ακτής. Ο Κώστας Ι. Καλατζής δεν έμεινε πολύ στις Ηνωμένες Πολιτείες· δεν πρόλαβε να μπολιαστεί με το American dream. Ήρθε στην Ελλάδα νωρίς. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο στο Καρλόβασι, στο Πυθαγόρειο Γυμνάσιο στο Βαθύ, στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι γιατρός στην Αθήνα. Στα γράμματα από το 1950. Το μυθιστόρημά του "Η ασημόπετρα" τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το "Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη". Η συλλογή διηγημάτων του "Το ταμπάκικο" πήρε το Κρατικό Βραβείο.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
