Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789603162247
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ένας φτωχός αγρότης της Αττικής, ο Χρεμύλος, συναντά τον τυφλό γέροντα Πλούτο, ο οποίος του αποκαλύπτει ότι, όταν ακόμη ήταν παιδί, ο Ζευς του στέρησε το φως, επειδή είχε δηλώσει πως σκοπεύει να πηγαίνη μόνο στους δικαίους, τους σοφούς και τους κοσμίους. Ο Χρεμύλος υπόσχεται θεραπεία στον τυφλό Πλούτο και, παρά τις αντιστάσεις εκείνου ο οποίος φοβάται τον Δία, τον οδηγεί στο σπίτι του. Μετά στέλνει τον δούλο του Καρίωνα και προσκαλεί τους φτωχούς αγρότες για να πάρουν μέρος στον πλούτο.
Τα γεγονότα τα πληροφορείται η Πενία και αντιδρά, λέγοντας ότι τις αρετές τους οι άνθρωποι τις χρεωστούν στην φτώχεια και όχι στα πλούτη. Γίνεται `αγών λόγων`, ηττάται η Πενία και ο Χρεμύλος οδηγεί τον νικητή Πλούτο στον ναό του Ασκληπιού. Εκεί ο Πλούτος θερεπεύεται (ανοίγει τα μάτια του), με αποτέλεσμα να μοιράζη τα πλούτη στους χρηστούς και να δυστυχούν οι κακοί, όπως ο Συκοφάντης!
Ο `Πλούτος` είναι η τελευταία κωμωδία την οποία παρουσίασε ο Αριστοφάνης με το όνομά του, το 388 π.Χ. Με το έργο του αυτό σημειώνεται η μετάβασις από την Αττική στην Μέση κωμωδία, διότι σ` αυτό κυριαρχεί η διαγραφή χαρακτήρων, απουσιάζουν οι προσωπικές επιθέσεις, τα λυρικά μέρη του Χορού είναι περιωρισμένα και λείπει εντελώς η `Παράβασις` (το σημείο στο οποίο ο χορός μιλούσε εν ονόματι του ποιητού), η οποία ήταν ουσιώδες μέρος της αττικής κωμωδίας. Ο κωμικός μάλιστα δούλος Καρίων πέρασε ως χαρακτήρας και στην Λατινική κωμωδία και εξελίχθηκε σε απαραίτητο σχεδόν πρόσωπο των κωμωδιών του Τερεντίου και του Πλαύτου, που είναι οι διαμορφωτές του ευρωπαϊκού θεάτρου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Βασίλης Μοσκόβης (1915-1994). Ο Βασίλης Μοσκόβης γεννήθηκε στη Σύμη. Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι και το Λονδίνο. Εργάστηκε ως εκπαιδευτικός και από το 1940 ως το 1945 διετέλεσε υποδιευθυντής της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αθηνών. Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε επίσημα το 1947 με την έκδοση της συλλογής διηγημάτων του Μικροί και μεγάλοι. Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, τιμήθηκε με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (για το έργο του Πειραιάς), το πρώτο κρατικό βραβείο μυθιστορήματος (για το Πορτραίτα του σπιτιού μας). Εκτός από την ποίηση και την πεζογραφία ασχολήθηκε με τη μετάφραση και το δοκίμιο. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Βασίλη Μοσκόβη βλ. Γιαλουράκης Μανώλης, «Μοσκόβης Βασίλης», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 10. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Γεννήθηκε γύρω στο 450 π.Χ., ήταν Κυδαθηναιεύς, γιος του Φιλίππου και της Ζηνοδώρας, και ανήκε στην Πανδιονίδα φυλή. Στο σχολείο ο κωμωδιοποιός διδάσκεται Όμηρο και Ησίοδο, μαθαίνει τον Αίσωπο και ακούει για τον Αρχίλοχο και τον Αλκαίο. Όταν ήταν εννιά ετών, διδάσκεται η Αντιγόνη του Σοφοκλή, όταν κλείνει τα δώδεκα έχει τελειώσει ο Παρθενώνας. και όταν ξεσπάει ο πελ/κός πόλεμος του λείπει ένας χρόνος για να κλείσει τα είκοσι. Πρόφτασε τη δόξα του Περικλή και είδε το θάνατό του, το 429. Θεματολογικά στο έργο του Αριστοφάνη κυριαρχεί η πολιτική, η οποία στην κωμωδία εμφανίζεται για πρώτη φορά με τον Κρατίνο. Συντηρητικός ο ίδιος, υπήρξε πολέμιος του δημαγωγού Κλέωνα και την αντίθεσή του τη βρίσκουμε στους Ιππής. Σατίρισε σκληρά τους πολιτικούς, ακόμη και τον Περικλή, τους στρατηγούς όπως το Λάμαχο, και τους ποιητές, όπως τον Ευριπίδη και τον Αισχύλο και δε λησμόνησε τον Σωκράτη. Γνωρίζουμε 44 τίτλους έργων του, οι σωζόμενες όμως κωμωδίες του είναι έντεκα: Αχαρνής, Ιππής, Νεφέλαι, Σφήκες, Ειρήνη, Όρνιθες, Λυσιστράτη, Θεσμοφοριάζουσαι, Βάτραχοι, Εκκλησιάζουσαι, Πλούτος. Πήρε μία πρώτη νίκη στα Διονύσια και τέσσερις στα Λήναια. Πέθανε γύρω στο 385 π.Χ.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
