Ο ΟΥΩΛΛΑΣ ΣΤΗΒΕΝΣ (1879-1955) θεωρείται σήμερα από πολλούς ο κορυφαίος Αμερικανός ποιητής του 20 ου αιώνα και μια από τις σημαντικότερες ποιητικές φυσιογνωμίες διεθνώς.
Περισσότερο από κάθε άλλο σύγχρονο ποιητή, ο Στήβενς έγραψε μια ποίηση που στοχάζεται πάνω στην ποίηση. Οι θεωρίες της γλώσσας και της λογοτεχνίας αποτελούν θέμα του έργου του, εξετάζονται και αναπτύσσονται εντός των κειμένων του, με πολύ μεγάλη συχνότητα και έκταση. Με ποιήματα όπως `Θεωρία`, `Το έσχατο ποίημα είναι αφηρημένο`, `Σχετικά με τη μοντέρνα ποίηση`, `Η ποίηση είναι καταστροφική δύναμη`, καθώς και με την εν γένει αυτοαναφορική, στοχαστική γραφή του, ο Στήβενς έγινε ο προάγγελος αυτού που, στη δεκαετία του `70 θα ονομαζόταν αποδομητική `στροφή`, ή μετάβαση προς μια αμφισβήτηση των οντολογικών και επιστημονικών θεμελίων της φιλοσοφίας, της λογοτεχνικής θεωρίας και της κριτικής. Η εγκατάλειψη του Στήβενς στον καθαρό ήχο της γλώσσας πέρα από τη σημασία και πέρα από τη σύνταξη, η τάση του, δηλαδή να συμπεριλαμβάνει στο ποιητικό σώμα παραδοξολογήματα ή να διαρρηγνύει τους γραμματικούς τύπους, τον τοποθετεί στην πρώτη γραμμή της πρωτοπορίας και τον κάνει να συναντιέται με θεωρίες που ευνοούν την ερμηνευτική ευρύτητα, έτσι καθώς μιλούν για ένα νόημα που ολισθαίνει ανάμεσα σε λέξεις επιλεγμένες με κριτήριο τον ετυμολογικό πλούτο και τη μουσικότητά τους. Ο Στήβενς αναθέτει στον ήχο των λέξεων τον ρόλο να δημιουργήσει μια ισορροπία ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα. Γράφει πως μόνο ο ποιητής μπορεί να βρει την τελειότητα που εγκατοικεί στον ήχο των λέξεων, ανακαλύπτοντας `όλη την αλήθεια που θα μπορέσουμε ποτέ να βιώσουμε`.
Η παρούσα επιλογή ποιημάτων σε δίγλωσση έκδοση και σε μετάφραση και εισαγωγή Χάρη Βλαβιανού, συγκεντρώνει πολλά από τα `στοχαστικά` ποιήματα του Στήβενς. Ο τόμος συμπληρώνεται με τα Adagia, μια σειρά αφορισμών, οι οποίοι, γραμμένοι μεταξύ 1930 και 1955, συμπυκνώνουν τις θέσεις του Στήβενς πάνω στην τέχνη και τη δημιουργία και αποτυπώνουν το ποιητικό του credo.
H ποίηση του Στήβενς, που γεννήθηκε από την εμμονή του συγγραφέα `να δραπετεύσει από την πραγματικότητα μέσω μιας μεταφοράς` για να `οικοδομήσει ένα παρόν τελειούμενο μέσα στην ανίατη πενία της ζωής`, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα της σύγχρονης λογοτεχνίας.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
O Χάρης Βλαβιανός γεννήθηκε στη Ρώμη το 1957. Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και πολιτική θεωρία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Η διδακτορική διατριβή με τίτλο "Greece 1941-1949: From Resistance to Civil War", κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Macmillan (1992). Έχει εκδώσει έντεκα ποιητικά βιβλία, με πιο πρόσφατα τη δίγλωσση, συλλεκτική έκδοση "Η επιφάνεια των πραγμάτων" (2006) και τις συλλογές "Διακοπές στην πραγματικότητα" (2009), "Σονέτα της συμφοράς" (2011) και "H ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας σε 100 χαϊκού" (2011), τα δοκίμια "Ο άλλος τόπος" (1994), "Ποιον αφορά η ποίηση;" (2007) και "Το διπλό όνειρο της γραφής" (μαζί με τον Χρήστο Χρυσόπουλο, 2010) και τη χιουμοριστική ανθολόγηση "Britannica" (2004). Έχει επίσης μεταφράσει έργα κορυφαίων ποιητών, όπως οι Walt Whitman ("Επιλογή ποιημάτων", 1986), Εzra Pound ("Χιου Σέλγουιν Μώμπερλυ", 1987, "Αποσπάσματα και σχεδιάσματα των Κάντος CΧ-CXX", 1991), T.S. Eliot ("Τέσσερα κουαρτέτα", 2012), Wallace Stevens ("Adagia", 1993, "Δεκατρείς τρόποι να κοιτάς ένα κοτσύφι και άλλα ποιήματα", 2007), e.e. cummings ("33x3x33", 2004), John Ashbery ("Αυτοπροσωπογραφία σε κυρτό κάτοπτρο", 1995), Michael Longley ("Το χταπόδι του Ομήρου", 2008), Anne Carson ("Λίγα λόγια", 2013), William Blake ("Oι γάμοι του Ουρανού και της Κόλασης", 1997 -υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης), Sbigniew Herbert ("Η ψυχή του κ. Cogito και άλλα ποιήματα", 2001), κ.ά. Διηύθυνε το περιοδικό "Ποίηση", επί 15 χρόνια. Σήμερα διευθύνει το νέο περιοδικό "Ποιητική" (τ.1, 2008). Διδάσκει Ιστορία και Πολιτική Θεωρία στο Αμερικανικό Κολέγιο Ελλάδος (Deree) και δημιουργική γραφή ποίησης στους κύκλους σεμιναρίων των εκδόσεων Πατάκη, ενώ στο παρελθόν έχει διδάξει το ίδιο μάθημα στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Εργογραφία: Ποίηση: -"Υπνοβασίες", Αθήνα, Πλέθρον, 1983. -"Πωλητής θαυμάτων", Πλέθρον, Νεφέλη, 1985. -"Τρόπος του λέγειν", Αθήνα, Υάκινθος, 1986. -"Άσπονδος αναίρεσις", Αθήνα, Ρόπτρον, 1989. -"Η νοσταλγία των ουρανών", Αθήνα, Νεφέλη, 1994. -"Adieu", Αθήνα, Νεφέλη, 1996. -"Ο άγγελος της ιστορίας", Αθήνα, Νεφέλη, 1999. -"Μετά το τέλος της ομορφιάς", Αθήνα, Νεφέλη, 2003 -"Η επιφάνεια των πραγμάτων", Αθήνα, Διάττων, 2006 -"Διακοπές στην πραγματικότητα", Αθήνα, Πατάκης, 2009 -"Σονέτα της συμφοράς", Αθήνα, Πατάκης, 2011 -"H ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας σε 100 χαϊκού", Πατάκης, 2011, -"Η εύθραυστη επικράτεια των λέξεων", Νεφέλη, 2013 (συγκεντρωτική έκδοση των τεσσάρων ποιητικών συλλογών των εκδόσεων Νεφέλη) Δοκίμια: -"Ο άλλος τόπος", Αθήνα, Νεφέλη, 1994. -"Ποιον αφορά η ποίηση;", Αθήνα, Πόλις, 2007 -"Το διπλό όνειρο της γραφής" (με τον Χρήστο Χρυσόπουλο) , Αθήνα, Πατάκης, 2010 Μεταφράσεις των έργων του: -"Adieu", Birmingham, Centre for Byzantine, Ottoman and Modern Greek Studies: University of Birmingham, 1998. -"Affirmation", [tr.by]: Mina Karavanta, Dedalus Press, Dublin, 2007 Ποιήματα του έχουν περιληφθεί στις ανθολογίες: -"Modern Poetry in Translation". [tr.by]: David Connolly London, King΄s College London, 1998. -"Agenda: Greek Poetry-New Voices and Ancient Echoes". [tr.by]: David Connoly, Christopher Robinson, Jackie Willcox, Haris Vlavianos. London, Agenda and Editions Charitable Trust, 1999. -"Unter dem Gewicht der Worter: Griechische Lyrik der Gegenwart", Koln, Romiosini -Zweisprachig, 1999. -"Poesie grecque contemporaine: Des iles et des muses" [tr.by]: Maria Orphanidou -Freris. Marseille, Autres Temps, 2000. -"31 Poetry International Festival Roterdam: Charis Vlavianos", 17 t/m 23 juni 2000. [tr.by]: Hero Hokwerda. -"Lyrikvannen: Jidskrift for Jibs":s Lyrikklubb, Stockholm, Argang, 4-2000.
Ο Ουώλλας Στήβενς γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρόυ 1879 στο Ρέντινγκ της Πενσυλβανίας. Σπούδασε στο Χάρβαρντ και στη Νομική Σχολή της Νέας Υόρκης. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του (1916-1955) στο Χάρτφορντ του Κοννέκτικατ, όπου ήταν νομικός σύμβουλος σε ασφαλιστική εταιρεία. Η ποίησή του αντλεί στοιχεία από τον Ουίτμαν, τον Έμερσον, τους Άγγλους ρομαντικούς και τους σύγχρονούς του εικονιστές. Η πρώτη δημιουργική περίοδος του Στήβενς ξεκινά γύρω στα 1914 και κλείνει το 1923, με τη δημοσίευση της πρώτης του ποιητικής συλλογής, του "Αρμονίου". Το "Κυριακή πρωί", το πιο γνωστό του ποίημα, ανήκει σ΄ αυτή την περίοδο. Η δεύτερή του δημιουργική περίοδος ξεκινά γύρω στα 1934 και φτάνει ως το τέλος της ζωής του, το 1955. Στα χρόνια αυτά έγραψε μεταξύ άλλων τα συνθετικά ποιήματα "Ο άνθρωπος με τη γαλάζια κιθάρα" (1937), "Σημειώσεις για έναν υπέρτατο μύθο" (1942), "Καταφάσεις του καλοκαιριού" (1946), "Σελαγισμοί του φθινοπώρου" (1947), "Μια συνηθισμένη βραδιά στο Νιού Χέηβεν" (1949) καθώς και μια σειρά δοκιμίων από τη θεωρία της ποίησης ου συγκεντρώθηκαν σ΄ έναν τόμο με τίτλο "Ο αναγκαίος Άγγελος" (1951). Τιμήθηκε με τα βραβεία Bollinge (1950) και Pulitzer (1955).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
