Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789607909749
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Από τη Βόννη στο Βερολίνο, από την Κοινή Αγορά στην πολιτικά συντεταγμένη Ευρώπη, από την πολιτική της ισχύος στην οικουμενική κοινωνία των πολιτών - αυτές είναι με συνθηματικά λόγια οι «μεταβάσεις» που προκάλεσαν τον Γιούργκεν Χάμπερμας να πάρει πολιτική θέση. Ο παρών τόμος περιέχει ομιλίες, παρεμβάσεις, διαλέξεις και βιβλιοκριτικές που προέρχονται από την τελευταία τριετία. Ο συγγραφέας επιθυμεί να μοιραστεί μαζί μας τις ανησυχίες του για τους κινδύνους «που εγκυμονεί η μετάβαση από το κλασικό δημόσιο διεθνές δίκαιο προς την οικουμενική κοινωνία πολιτών· γιατί απέχουμε πολύ ακόμη από μια παγκόσμια πολιτική δίχως παγκόσμια κυβέρνηση. Φαίνεται πως η οικονομική άνθηση που περιήλθε σε στασιμότητα σφραγίζει μιαν εποχή μεταβάσεων, που τελούν κι αυτές υπό ανάσχεση».
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1964. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στη Φραγκφούρτη. Από το 1996 δημοσιεύει ποίηση, κριτική και μεταφράσεις από τα γερμανικά. Είναι μητέρα δυο κοριτσιών, ζει στην Αθήνα και εργάζεται στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών. Δημοσιεύει κριτικά και άλλα κείμενα στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο συνεργαζόμενη τακτικά με την "Ποιητική" και με την "Καθημερινή της Κυριακής". Από τις εκδόσεις "Νεφέλη" κυκλοφορούν οι ποιητικές συλλογές της "Σερβίτσιο Τσαγιού" (1999) και "Λονδίνο και άλλα ποιήματα" (2007), από τις εκδόσεις "Πατάκη" κυκλοφορεί το βιβλίο-ποίημα "Βερμίου Κατάβαση" (2010), η μετάφρασή της των Ελεγειών του Ντουίνο του Ρ.Μ. Ρίλκε (2011), από τις εκδόσεις "Οκτώ" το θεατρικό μιούζικαλ " Ο Χορός της Μεσαίας Τάξης" (2012) και από τις εκδόσεις "Γαβριηλίδης" το βιβλίο "Για τέσσερα χέρια" (2013) που εξέδωσε μαζί με τον Κωνσταντίνο Ματσούκα.
Ο Γιούργκεν Χάμπερμας γεννήθηκε το 1929 στη μικρή πόλη Γκούμερσμπαχ της Γερμανίας. Σπούδασε φιλοσοφία στα Πανεπιστήμια του Γκέτινγκεν και της Βόννης. Βοηθός του Theodor Adorno στο Πανεπιστήμιο της Φραγκφούρτης από το 1956, διαδέχεται τον Max Horkheimer στην έδρα της φιλοσοφίας του ίδιου Πανεπιστημίου το 1964 και ενσαρκώνει τη δεύτερη γενιά της σχολής της Φραγκφούρτης. Διαφοροποιείται ωστόσο από τους δασκάλους του καθώς αρνείται τον πεσιμισμό τους και προσπαθεί με το έργο του να ανανεώσει τη συζήτηση για τη δημοκρατία, το διαφωτισμό και τον κριτικό ορθολογισμό.
Παράλληλα με την ερευνητική του δραστηριότητα αρθρογραφεί στον Τύπο και παίρνει θέση σε όλα τα σημαντικά πολιτικά ζητήματα της εποχής του.
Τη δεκαετία του ΄60 συνδέεται με τους ηγέτες του φοιτητικού κινήματος αλλά συγκρούεται μαζί τους όταν τάσσεται υπέρ του ριζοσπαστικού ρεφορμισμού.
Από το 1971 ως το 1982 διευθύνει το Ινστιτούτο Max-Plank των κοινωνικών επιστημών και διδάσκει στα Πανεπιστήμια του Μάρμπουργκ και της Χαϊδελβέργης πλάι στον Gadamer. Το 1982 το Πανεπιστήμιο του Μονάχου αρνείται να τον εκλέξει καθηγητή, ενώ ο Τύπος της δεξιάς εξαπολύει εναντίον του οξύτατη δυσφημιστική εκστρατεία. Το 1983 επανεκλέγεται καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Φραγκφούρτης όπου και διδάσκει μέχρι σήμερα ως ομότιμος καθηγητής.
Το 1986 αντιπαρατέθηκε έντονα με τους συντηρητικούς ιστορικούς οι οποίοι θεωρούσαν το ναζισμό ως μια αμυντική απάντηση στην εμφάνιση του κομμουνισμού.
Τα τελευταία χρόνια, τόσο με τα βιβλία όσο και με τα άρθρα του, ασχολείται με τη σχέση μεταξύ της οικουμενικότητας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της πολυπολιτισμικότητας, με την κρίση του κράτους-έθνους, την παγκοσμιοποίηση, καθώς και με τα προβλήματα της βιοηθικής, του ρατσισμού, της μετανάστευσης και της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
