Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789603256427
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος άφησε πίσω του έντονες τις ιαχές του θριάμβου, άφησε και τις πικρές οδύνες όσων έπαθαν κάθε είδους καταστροφές, απώλειες ζωής συγγενών, περιουσίες που βομβαρδίστηκαν, ανάπηρους. Έδωσε όμως την ευκαιρία να αναπτυχθεί και μια ειδική λογοτεχνία, συνέπεια της δραματικής αναταραχής. Γράφτηκαν απομνημονεύματα, μαρτυρίες και προσωπικές εξιστορήσεις. Τη μνήμη που ελαττώνεται με το χρόνο, κατά καιρούς την αναζωογονεί κάποιο άγνωστο κείμενο ή οι ετήσιες επετειακές εκδηλώσεις. Το βιβλίο αυτό «δημιουργήθηκε» πριν από εξήντα χρόνια και δίνει από μια απροσδόκητη πλευρά την αίσθηση και το πνεύμα της εποχής μέσω κάποιων μικροκειμένων που διέσωσε η οξύνοια ενός αξιόλογου πνευματικού ανθρώπου. Το αποτελούν 191 αποσπάσματα επιστολών των ανθρώπων στον πόλεμο, των πολεμιστών του μετώπου και των συγγενών τους και άλλων αμάχων που αντάλλασσαν επιστολές εκθέτοντας τα δικά τους σαν να μην υπήρχε πόλεμος. Είναι αποσπασμένα από επιστολές που περνούσαν από τον έλεγχο της λογοκρισίας για προληπτικούς λόγους. Ο Μίνος Δούνιας αντέγραψε από τις πιο ενδιαφέρουσες σκέψεις και απόψεις, ιδέες, εκμυστηρεύσεις και αισθήματα, οικογενειακά προβλήματα, πόνους και ενθουσιασμούς. Προέρχονται από άγνωστους, εκφρασμένα όλα με τον μοναδικό τρόπο της γνήσιας και αυθόρμητης διατύπωσης με ποικίλους συναισθηματισμούς, με χιούμορ, ευαισθησία, θυμοσοφία, λαϊκό ύφος. Μια πτυχή μιας εποχής που σημάδεψε τον τόπο και τους ανθρώπους. 191 αποτυπώματα του γνήσιου λαϊκού λόγου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Κυριάκος Ντελόπουλος γεννήθηκε το 1933 στην Κέρκυρα και σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και βιβλιοθηκονομία. Σταδιοδρόμησε ως βιβλιοθηκάριος στη βιβλιοθήκη του Κολλεγίου Αθηνών (1952-1985), όπου και ολοκλήρωσε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως διευθυντής της, αφού ίδρυσε και την παιδική βιβλιοθήκη του Δημοτικού του σχολείου.
Τον απασχόλησε ιδιαίτερα η βιβλιοθηκονομία, στη μελέτη της οποίας αφιέρωσε πολλά θεωρητικά και πρακτικά έργα. Η βιβλιογραφία υπήρξε γι΄ αυτόν το δεύτερο πεδίο ενδιαφέροντος, στο οποίο επικέντρωσε και ανέπτυξε τις φιλέρευνες διαθέσεις του, που χαρακτηρίζουν ουσιαστικά όλο το συγγραφικό του έργο.
Είναι ο συντάκτης πολλών βιβλιογραφιών και θεωρητικών έργων. Μελέτησε τον χώρο της παιδικής λογοτεχνίας του 19ου αιώνα σε συσχετισμό με τη γενική λογοτεχνία. Τον εξερεύνησε βιβλιογραφικά με κεντρικό έργο του το "Παιδικά και νεανικά βιβλία του 19ου αιώνα" (βραβείο Ακαδημίας Αθηνών, 1995).
Τα βιβλία του ανέρχονται ήδη στα πενήντα και περιλαμβάνουν ακόμη λογοτεχνικά, χιουμοριστικά, μελέτες και έρευνες φιλολογικές, μεταξύ των οποίων είναι το "Νεοελληνικά φιλολογικά ψευδώνυμα", του οποίου την 3η έκδοση βράβευσε η Ακαδημία Αθηνών με το μεγάλο φιλολογικό της βραβείο το 2006.
Η φωτογραφία αποτελεί μία ακόμη δραστηριότητα στην οποία έχει διακριθεί, με ατομικές εκθέσεις και συμμετοχές σε διεθνείς.
Από το 1961 συνεργάζεται με ελληνικά και ξένα επιστημονικά και φιλολογικά περιοδικά σε θέματα της αρμοδιότητάς του. Από το 1975 συνεργάζεται με την εφημερίδα "Η Καθημερινή" ως βιβλιοκριτικός και βιβλιογραφικός παρουσιαστής των νέων εκδόσεων. Επίσης, είναι σύμβουλος εκδοτικών οίκων, βιβλιοπωλείων και βιβλιοθηκών, οργανωτής συνεδρίων και μέλος πολλών λογοτεχνικών και πολιτιστικών σωματείων.
Ο Μίνoς Δούνιας (1900-1962), με καταγωγή το Λεωνίδιο και γεννημένος από εύπορη οικογένεια εμπόρων στη Ρουμανία, αποφοίτησε από τη Ροβέρτειο Σχολή της Κωνσταντινούπολης και έκανε μουσικές σπουδές στη Γερμανία με καθηγητές τους πιο εξέχοντες μουσικολόγους της εποχής. Φοίτησε στην Ανώτατη Κρατική Σχολή του Βερολίνου και στη συνέχεια στη σχολή Αρχαιολογίας, Φιλοσοφίας και Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου του Βερολίνου, με ειδίκευση στον κλάδο των θεωρητικών της μουσικής. Η διδακτορική του διατριβή για τα κονσέρτα βιολιού του Ταρτίνι τον κατέταξε αμέσως στους ανερχόμενους μουσικολόγους στην Ευρώπη. Η άνοδος του Ναζισμού τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τη Γερμανία και ένα λαμπρό μέλλον. Στην Ελλάδα από το 1936 ανέπτυξε μεγάλη μουσική δραστηριότητα επιχειρώντας με επιτυχία να δημιουργήσει μια υψηλού επιπέδου μουσική ζωή. Ο "Μουσικός Κύκλος" που ίδρυσε γνώρισε στην Αθήνα έργα που ως τότε δεν είχαν αποτολμηθεί. Ως μουσικοκριτικός στα "Νεοελληνικά Γράμματα" (1936-1940) επεξέτεινε το θεωρητικό μέρος της συμβολής του, όπως και στην εφ. "Η Καθημερινή" (1948-1962), στην οποία τα κείμενά του ανέτρεψαν την ως τότε καχεκτική κριτική και διεύρυναν τα όρια της γνώσης και της αισθητικής της μουσικής. Υπήρξε συνεργάτης της Μεγάλης Γερμανικής Εγκυκλοπαίδειας "Η μουσική στην ιστορία και το παρόν" με λήμματα για τη σοβαρή ελληνική μουσική και τους εξέχοντες συνθέτες της και για την παραδοσιακή δημοτική. Ως καθηγητής της μουσικής στο Κολλέγιο Αθηνών και το Κολλέγιο Θηλέων συνδύασε το εκπαιδευτικό έργο του με τη δημιουργία φυτώριων φίλων της μουσικής μεταξύ των πολυπληθών μαθητών και μαθητριών του. Εξέδωσε τρεις συλλογές τραγουδιών ("Παιδικά τραγούδια", "Τα πρώτα τραγούδια" και τη "Συλλογή τραγουδιών για σχολική χρήση"). Μια επιλογή των κριτικών του επιμελήθηκε ο Γ. Ν. Πολίτης (1963). Το ημερολόγιό του της Κατοχής, με τίτλο "Έπειτα από 120 χρόνια ελεύθερης ζωής είμεθα πάλι σκλάβοι", κυκλοφόρησε το 1987 με επιμέλεια του Κυριάκου Ντελόπουλου.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
