Ποια αγωνία, ποια ηδονή κρατά σκυμμένη επάνω από τη γραφή της τη Μαντώ Μαυρογένους, την ξεπεσμένη αρχόντισσα, τη λησμονημένη πλέον «Ηρωίδα και Μαντόνα» της Μυκόνου, αυτήν που έβαλε την πατρίδα της στο χορό της Επανάστασης του 1821, την έσωσε από τους Αλγερινούς και ξόδεψε την τεράστια περιουσία της στον αγώνα; Από νύχτα σε νύχτα - είναι η χρονιά του 1838 και βασιλιάς ο βαυαρικής καταγωγής Όθωνας - ανακαλεί μνήμες και νεκρούς, ματώνει παλιές πληγές. Αντιστορεί τη ζωή της, τους αγώνες της, το μεγάλο και πικρότατο έρωτά της για τον Δημήτρη Υψηλάντη. Και μαζί, τις περιπέτειες του ξεσηκωμένου γένους. Τις εξάρσεις, τους ηρωισμούς, τη θεϊκή τρέλα. Τα πάθη, τις προδοσίες, τον αλληλοσπαραγμό. Το ρόλο των Μεγάλων Δυνάμεων. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]