Τερέζα Πεντζοπούλου - Βαλαλά (Επιμέλεια)

Η Τερέζα Πεντζοπούλου - Βαλαλά είναι Καθηγήτρια Φιλοσοφίας στην Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου εδίδαξε φιλοσοφία από το 1973 έως το 2001. Το 1995 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (1989 -1991), Γενική Γραμματέας της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, όπου είναι σήμερα Αντιπρόεδρος. Είναι Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής (ΕΕΑ) και αντιπρόσωπος της Εταιρείας στη Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Εταιρείας Αισθητικής. Εξελέγη Γενική Γραμματέας του Συνδέσμου Εταιρειών Διαβαλκανικής Συνεργασίας Γυναικών, και μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Φίλων Μουσικής Θεσσαλονίκης. Το 1995 έλαβε για την όλη επιστημονική και κοινωνική δράση της το βραβείο "Γυναίκα της Μακεδονίας" από τους Σοροπτιμιστικούς Ομίλους Θεσσαλονίκης. Η Γαλλική Κυβέρνηση της απένειμε το παράσημο Chevalier de lʼOrdre National du Merite, για την προώθηση των πολιτισμικών και επιστημονικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδος και Γαλλίας. Δίδαξε Φιλοσοφία στα Πανεπιστήμια του Στρασβούργου, της Dijon και του Montpellier. Έχει μεγάλο συγγραφικό έργο. Μελέτες της έχουν δημοσιευθεί στα Kant-Studien, Fichte Studien, Etudes Philosophiques, Phaenomenologica Analecta, Φιλοσοφία, κ.ά. Έχει κάνει μουσικές σπουδές στο Εθνικό Ωδείο του Μανώλη Καλομοίρη στην Αθήνα και στην Μουσική Ακαδημία του Μονάχου. Δίπλωμα πιάνου (σολίστ) (Αʼ βραβείο εξαιρετικής επιδόσεως, Αθήνα 1956) Είναι σύζυγος του Ομοτίμου Καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Δημητρίου Βαλαλά και μητέρα δύο παιδιών.

Στυλιανός Δημόπουλος (Επιμέλεια)

Στυλιανός Δημόπουλος (Μεταφραστής)

Σέξτος ο Εμπειρικός (Συγγραφέας)

Ο Σέξτος Εμπερικός, που έζησε κατά πάσα πιθανότητα μεταξύ 2ου και 3ου αιώνα μ.Χ., ήταν Έλληνας γιατρός και φιλόσοφος, εκπρόσωπος του σκεπτικισμού και ο βασικός ιστορικός της σκεπτικής κατεύθυνσης. Έζησε πιθανώς στη Ρώμη, ίσως όμως επίσης στην Αλεξάνδρεια και στην Αθήνα. Στα έντεκα βιβλία του, που μας διέσωσε η χειρόγραφη παράδοση, εκθέτει αφ` ενός την ιστορία του σκεπτικού `κινήματος`, που ξεκινά με τον Πύρρωνα (Πυρρώνειοι υποτυπώσεις), αφ` ετέρου τις αντιρρήσεις της σκεπτικής αγωγής προς τους δογματικούς φιλοσόφους (Προς λογικούς, Προς φυσικούς, Προς ηθικούς), αλλά και προς τους δασκάλους των εγκυκλίων μαθημάτων (Προς μαθηματικούς). Το έργο του αποτελεί πολυτιμότατη πηγή για την ιστορία της σκέψης (και της Σκέψης).