Υπάρχει ευφυής σχεδιασμός στο Σύμπαν; Τι κρύβεται πίσω από τις συνθήκες της δημιουργίας του; Άραγε, υπάρχουν ένα ή πολλά Σύμπαντα; Ο νους είναι εγγενής ιδιότητα της φύσης, ή επιφαινόμενο της ύλης; Μήπως υπάρχει ένα ενοποιημένο πεδίο υλο-νοητικής ενέργειας, το οποίο διαπλέκεται με τη φυσική πραγματικότητα; Είναι δυνατή η ερμηνεία των παραφυσικών φαινομένων μέσα από τις σύγχρονες θεωρίες των πολλών διαστάσεων; Πώς προέκυψε η θαυμαστή πολυπλοκότητα του κόσμου μας; Πώς θα είναι ο άνθρωπος του μέλλοντος; Άραγε, θα εξαφανιστεί ή θα εξελιχθεί σε μια οντότητα που θα ζει -και θα επικοινωνεί με το περιβάλλον της- στο πλαίσιο μιας ενιαίας κοσμικής συνείδησης;
Ζούμε σε ένα σύμπαν όπου επικρατεί τάξη και αρμονία - ένα σύμπαν φτιαγμένο με τέτοιο τρόπο ωσάν τελικός του σκοπός να ήταν ο άνθρωπος. Όλοι μας το θεωρούμε δεδομένο, σαν κάτι που έτσι έπρεπε να είναι, ίσως επειδή αυτό ακριβώς ήθελε ο παντοδύναμος νους που υποτίθεται ότι κρύβεται πίσω από τη δημιουργία του. Μέσα σε αυτό το σύμπαν περνούμε την καθημερινή μας ζωή, χωρίς να προβληματιζόμαστε ιδιαιτέρως γι` αυτό. Ελάχιστα μας ενδιαφέρει πώς δημιουργήθηκε και λειτουργεί αυτή η υπέροχη κοσμική μηχανή, πώς γεννήθηκε μέσα της η ζωή και πώς, από τους πρώτους μικροοργανισμούς, φτάσαμε στα νοήμονα όντα.
Θα έχετε διαπιστώσει ότι γενικά η πλειονότητα του κόσμου αποφεύγει τις συζητήσεις για τέτοιου είδους θέματα ή, στην καλύτερη περίπτωση, αρκείται σε τετριμμένες γενικότητες. Αν βρεθείτε σε έναν κύκλο ανθρώπων και θέσετε τα παραπάνω -και άλλα παρόμοια- ερωτήματα, το πιθανότερο είναι να εισπράξετε ως απάντηση ένα ανασήκωμα των ώμων, ένα ειρωνικό χαμόγελο ή μια αόριστη υπεκφυγή. Πολλοί θα σας πουν ότι έτσι τα έφτιαξε ο Θεός - τελεία και παύλα. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]