Αργυρώ Πιπίνη (Διασκευαστής)

H Αργυρώ Πιπίνη είναι ηθοποιός και συγγραφέας βιβλίων για παιδιά. Σπούδασε στο Πολιτικό Τμήμα της Νομικής Σχολής Αθηνών και στις σχολές θεάτρου Π. Κατσέλη και Βεάκη. Έχει πάρει μέρος σε σεμινάρια (Exploring Character, Exploring Shakespeare, Σύγχρονο Γερμανικό Θέατρο, studio Τσέχωφ). Δίδαξε υποκριτική (ελισαβετιανό θέατρο, ψυχολογικό ρεαλισμό, κλασική κωμωδία) επί σειρά ετών σε διάφορες σχολές. Έχει ανεβάσει παραστάσεις με τους μαθητές της στα πλαίσια των σπουδών τους και έχει οδηγήσει τους τριτοετείς σπουδαστές της σχολής Βεάκη (το 2000) στις εξετάσεις τους με το θέαμα: "Παίζοντας Σαίξπηρ και Παίζοντας με τον Σαίξπηρ". Ως ηθοποιός έχει δουλέψει στο θέατρο με πολλούς σκηνοθέτες, όπως η Μάγια Λυμπεροπούλου, η Ρούλα Πατεράκη, ο Βίκτωρ Αρδίττης, ο Νίκος Χαραλάμπους, ο Χριστόφορος Χριστοφής και άλλοι, παίζοντας κυρίως ρόλους κλασικού ρεπερτορίου. Κυκλοφορούν βιβλία της για παιδιά. Eπίσης ασχολείται με τη μετάφραση παιδικών και εφηβικών βιβλίων, κειμένων για το θέατρο, καθώς και με τη διασκευή κλασικών κειμένων. Το 2012 τιμήθηκε με το Βραβείο Μετάφρασης Βιβλίου για Παιδιά της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας, για τη μετάφραση του βιβλίου "Ψάρι στον ουρανό" του Fridrik Erlings (εκδ. Πατάκη). To 2017 τιμήθηκε με το Βραβείο Εικονοβιβλίου του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου-IBBY, για το βιβλίο της "Καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας, άνοιξη, καλοκαίρι..." (εικονογράφηση: Ίρις Σαμαρτζή, εκδ. Πατάκη) και με το Βραβείο Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου του περιοδικού www.anagnostis.gr, για το βιβλίο της "Μελάκ, μόνος" (εικονογράφηση: Αχιλλέας Ραζής, εκδ. Καλειδοσκόπιο). Η προσωπική σελίδα της στο διαδίκτυο είναι: www.argyropipini.com.

Gaston Leroux (Συγγραφέας)

Ο Gaston Leroux, Γάλλος συγγραφέας και δημοσιογράφος, γεννήθηκε το 1868 στο Παρίσι και πέθανε το 1927 στη Νίκαια. Αρχικά δούλεψε ως δικαστικός ρεπόρτερ στην εφημερίδα "Ηχώ" του Παρισιού και αργότερα ως κριτικός θεάτρου. Το 1905, ως επίσημος ανταποκριτής της εφημερίδας "Λε Ματέν", πήγε στη Ρωσία και κάλυψε τις πρώτες εξεγέρσεις εναντίον του τσάρου. Το 1907 εγκατέλειψε τη δημοσιογραφία και στράφηκε στη συγγραφή βιβλίων. Έγραψε πολλά μυθιστορήματα και κάποια θεατρικά έργα. Το πρώτο του βιβλίο ήταν το "Μυστήριο του κίτρινου δωματίου", ενώ το πιο γνωστό του έργο είναι το "Φάντασμα της όπερας", το οποίο έχει ανεβεί πολλές φορές στη σκηνή κι έχουν γυριστεί πολλές ταινίες που βασίζονται σ΄ αυτό. Το 1919 ο Λερού δημιούργησε τη δική του εταιρεία παραγωγής ταινιών. Άλλα έργα του είναι τα εξής: "Ο άνθρωπος που είδε το διάβολο", "Το στοιχειωμένο κάθισμα", "Η διπλή ζωή του Θεόφραστου Λονγκέ".

Λένια Οικονόμου (Εικονογράφος)