Το βιβλίο είναι βασισμένο σʼ ένα διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα γύρω από τον «περίπλου του Οδυσσέα», που ανέλαβαν υπό την αιγίδα τους μια σειρά οργανισμοί: το γαλλικό Εθνικό Μουσείο Ναυτιλίας (Παρίσι), το Εθνικό Μουσείο Λαϊκών Τεχνών και Παραδόσεων (Παρίσι), το Κέντρο Γαλλικής Εθνολογίας (CNRS, Παρίσι) και το Κέντρο Μεσογειακών Μελετών του Πανεπιστημίου της Τελ Αβίβ. Στόχος του η ανίχνευση των θαλάσσιων δρόμων που ακολούθησαν οι αρχαίοι έλληνες θαλασσοπόροι κατά τον αποικισμό της Μεσογείου, όπως υποδηλώνονται στην ομηρική Οδύσσεια. Οι ερευνητές επιδίωξαν να βρεθούν σε συνθήκες παραπλήσιες μʼ εκείνες που γνώρισε ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του και να βιώσουν ανάλογα μετεωρολογικά και υδρογραφικά δεδομένα, αλλά πάνω σʼ ένα σύγχρονο σκάφος, επιστημονικά εξοπλισμένο έτσι ώστε να επιτρέπει τη μελέτη τους. Ακολουθώντας συστηματικά το ομηρικό κείμενο, προσέτρεξαν για τη ερμηνεία του σε ναυτικές οδηγίες, ιστορικούς και σύγχρονους θαλάσσιους χάρτες και εμπειρικές γνώσεις των ναυτικών και των ψαράδων. Μπόρεσαν έτσι να ξαναβρούν τους τόπους στάθμευσης ή διαμονής των αρχαίων θαλασσοπόρων και να καταγράψουν με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια την τοποθεσία, το φυσικό περιβάλλον, τη χλωρίδα και την πανίδα, τη ζωή και τις συνήθειες των ανθρώπων, όπως εμφανίζονται σήμερα εκεί. Για τη νεοελληνική απόδοση των στίχων της Οδύσσειας χρησιμοποιήθηκε η μετάφραση του Δ.Ν. Μαρωνίτη (Οδύσσεια, Καστανιώτης, Αθήνα 1995), η οποία τροποποιήθηκε σε ορισμένα σημεία, με ευθύνη του μεταφραστή, ώστε να προσαρμοστεί στις ερμηνευτικές επιλογές του συγγραφέα.